Hadis No : 5479
Ravi: Hani Mevla Osman İbnu Affan
Tanım: Hz. Osman (ra), bir kabrin üzerinde durunca sakalı ıslanıncaya kadar ağlardı. Kendisine: “Cenneti ve cehennemi hatırladığın vakit ağlamıyorsun, fakat kabri hatırlayınca ağlıyorsun!” dediler. Bunun üzerine: “Çünkü Resulullah (sav)’ın şöyle söylediğini işittim: “Kabir, ahiret menzillerinin birinci menzilidir. Kişi ondan kurtulabilirse, ondan sonrakiler daha kolaydır. Ondan kurtulamazsa ondan sonrakiler bundan daha zordur, daha şediddir.” Hz. Osman devamla Resulullah (sav)’ın şu sözünü de nakletti: “(Ahiret aleminden gördüğüm) manzaraların hiçbiri kabir kadar korkutucu ve ürkütücü değildi!” [Rezin şu ziyadeyi kaydetti: “Hani der ki: “Hz. Osman (ra)’ın şu beyti inşa ettiğini işittim: “Eğer ondan necat buldunsa, büyük musibetten kurtuldun. Aksi halde senin kurtulacağını hayal etmem.”]
Kaynak: Tirmizi, Zühd 5, (2309)
Hadis No : 5480
Ravi: Ali
Tanım: Şu ayet ininceye kadar kabir azabından şüphelenmeye devam etmiştik. (Mealen): “Sayınızın çokluğuyla övünmek sizi oyaladı. Öyle ki, kabirleri ziyaret ettiniz.”
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Tekasür, (3352)
Hadis No : 5481
Ravi: Aişe
Tanım: Hz. Aişe, anlattığına göre, bir Yahudi kadın, yanına girdi. Kabir azabından bahsederek: “Seni kabir azabından Allah korusun!” dedi. Aişe de Resulullah (sav)’a kabir azabından sordu. Aleyhissalatu vesselam: “Evet, kabir azabı haktır. Onlar kabirde azap çekerler, onların azabını hayvanlar işitir!” buyurdu. Hz. Aişe der ki: “Bundan sonra Aleyhissalatu vesselam’ın namaz kılıp da, namazında kabir azabından istiaze etmediğini hiç görmedim.”
Kaynak: Buhari, Cenaiz 89; Müslim, Mesacid 123, (584); Nesai, Cenaiz 115, (4, 104, 105)
Hadis No : 5482
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sav) (bir gün) iki kabre uğradı ve: “(Bunlarda yatanlar) azab çekiyorlar. Azabları da büyük bir günahtan değil” buyurdular. Sonra sözlerine şöyle devam ettiler: “Evet! Biri, nemimede (laf getirip götürmede) bulunurda. Diğeri de idrar sıçrantısına karşı korunmazdı.” Aleyhissalatu vesselam sonra yaş bir hurma dalı istedi, ikiye böldü. Birini birinin üzerine dikti, birini de öbürünün üzerine dikti. Sonra da: “Belki bunlar yaş kaldıkça azapları hafifler” buyurdular.
Kaynak: Buhari, Vudu 65, 56, Cenaiz 82, 89, Edeb 46, 49; Müslim, Taharet 111, (292); Tirmizi, Taharet 53, (7
Hadis No : 5483
Ravi: İbnu Ömer
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizden biri ölünce, kendisine akşam ve sabah (cennet veya cehennemdeki) yeri arzedilir. Cennet ehlinden ise, (yeri) cennet ehlinin (yeridir), ateş ehlinden ise (yeri) ateş ehlinin (yeridir). Kendisine: “Allah seni kıyamet günü diriltinceye kadar senin yerin işte budur!” denilir.”
Kaynak: Buhari, Cenaiz 90, Bed’ül-Halk 8, Rikak 42; Müslim, Cennet 65, (2866); Muvatta, Cenaiz 47, (1, 239);
Hadis No : 5484
Ravi: Zeyd İbnu Sabit
Tanım: Resulullah (sav), bizimle birlikte, Beni Neccar’a ait bir bahçede bulunduğu sırada bindiği katır, onu aniden saptırdı, nerdeyse (sırtından yere) atacaktı. Karşımızda beş veya altı kabir vardı. Aleyhissalatu vesselam: “Bu kabirlerin sahiplerini bilen var mı?” buyurdular. Bir adam: “Ben biliyorum!” deyince, (aleyhissalatu vesselam): “Ne zaman öldüler?” dedi. Adam: “Şirk devrinde” deyince Aleyhissalatu vesselam: “Bu ümmet kabirde fitneye maruz kılınacak. Eğer birbirinizi defnetmemenizden korkmasaydım şahsen işitmekte olduğum kabir azabını size de işittirmesi için Allah’a dua ederdim” buyurdular ve sonra şunları söylediler: “Kabir azabından Allah’a sığının!” Oradakiler: “Kabir azabından Allah’a sığınırız!” dediler. Aleyhissalatu vesselam: “Cehennem azabından da Allah’a sığının!” dedi. “Cehennem azabından Allah’a sığınırız” dediler. “Fitnelerin açık ve kapalı olanından Allah’a sığının!” dedi. “Açık ve kapalı her çeşit fitneden Allah’a sığınırız!” dediler. “Deccal’ın fitnesinden Allah’a sığının!” buyurdu. “Deccal’ın fıtnesinden Allah’a sığınırız!” dediler.
Kaynak: Müslim, Cennet 67, (2867)