Hacc-ı ifrâd; Umreye niyet etmeksizin yapılan tek hac.
Mikat’ta Mekke’nin dışından gelen kimsenin yalnız hac niyetiyle ihrama girip, kudûm tavafını yaptıktan sonra hac ile ilgili menasik (ameller) bitinceye kadar Mekke’de ihramlı olarak kalmasıdır. Bu hacda umre bulunmayıp,tek bir hac yapılmış olduğundan, hacc-ı müfrîd ve hacc-ı ifrat diye adlandırılır.
Hacc-ı ifrat yapmak isteyenler şöyle niyet ederler:
(Allahümme innî ürîdü’l-hacce feyessirhü lî ve tekabbelhü minnî)
“Allah’ım senin rızanı kazanmak için haccetmek istiyorum. O’nu ifa etmeyi benim için kolaylaştır ve benden kabul eyle” diyerek yalnız hacca niyet eder. Gerekli temizlik yapıldıktan sonra ihrama girer, sonra iki rekât namaz kılar. Birinci rekâtla Fatihadan sonra Kâfirûn: İkinci rekâtta ise Fatihadan sonra İhlas suresinin okunması efdaldır. İhrama girildikten sonra şöyle telbiye getirilir:“Lebbeyk Allahümme lebbeyk, lebbeyke lâ şerîke leke lebbeyk İnne’lhamde ve’n-ni’mete leke ve’l-mülk. Lâ şerîke lek”
“Tekrar tekrar icabet sana yâ Rabbi, tekrar icâbet sana… tekrar icabet sana… senin ortağın yoktur. Tekrar icabet sana… Hiç şüphe yok ki hamd ve nimet sana mahsustur. Mülk de senindir, senin ortağın yoktur.” Erkekler bunu yüksek sesle söylerler ve bu arada Peygamber (s.a.s)’e alçak sesle salâvat getirirler. Kadınlar ise, telbiye, diğer dua ve zikirlerde seslerini yükseltmezler, hafif sesli olarak yaparlar. Artık niyet ve telbiyenin yapılmasıyla ihrama girilmiş ve ihramın yasakları başlamış demektir. Bundan böyle ihramdan çıkıncaya kadar ihramlıya yasaklanmış olan fiil ve davranışlardan sakınmak gerekir.İfrat veya Kırân haccı yapmak üzere Mekke’nin haricinden gelenler Kudûm tavafı yaparlar. Bu Mekke’ye varış tavafı demektir. Sadece umre veya temettû haccı yapanlar ile Mîkat sınırları içerisinde bulunanlar kudûm tavafında bulunmazlar. Bu, uzaktan gelenler için sünnet olup Mekke’lilere sünnet değildir. Hacc-ı ifrâd yapan kişinin kudûm tavafından sonra efdal olan hemen sa’y etmemesi, bunu ziyaret tavafından sonraya bırakmasıdır.