İslam Ümmetinin Fazileti

Hadis No : 4505
Ravi: Ebu Musa
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Allah Teala Hazretleri (şu ayetle) ümmetim için bana iki eman indirdi: 1) Sen aralarında olduğun müddetçe Allah onlara (umumi bir) azab vermeyecektir. 2) Onlar istiğfarda bulundukları müddetçe, Allah onlara azab vermeyecektir. (Enfal 33) Ben aralarından ayrıldım mı, (Allah’ın azabını önleyecek ikinci eman olan) istiğfarı Kıyamete kadar aralarında bırakıyorum.”

Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Enfal (3082)

Hadis No : 4506
Ravi: Amir İbnu Sa’d
Tanım: Amir İbnu Sa’d babası (ra)’ndan naklen anlatıyor: “Resulullah (sav) Beni Muaviye Mescidine girdi. Orada iki rek’at namaz kıldı, biz de onunla berber kıldık. Sonra Rabbine uzun uzun dua etti. Sonra yanımıza döndü. Dedi ki: “Rabbimden üç şey taleb ettim, ikisini verdi, birini geri çevirdi: Rabbimden ümmetimi umumi bir kıtlıkla helak etmemesini talep ettim, bunu bana verdi. Ümemtimi suda boğulma suretiyle helak etmemesini diledim, bana bunu da verdi. Ümmetimin kendi aralarında savaşmamalarını da talep etmiştim, bu geri çevrildi.”

Kaynak: Müslim, Fiten 20, (2890)

Hadis No : 4507
Ravi: Ebu Said
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ümmetimden (alim, şehid, salih) bazıları var; bir(çok kabilelere şamil bir) cemaate şefaat eder, bazıları var bir kabileye şefaat eder; bazıları var bir bölüğe şefaat eder; bazıları da tek bir ferde şefaat eder ve cennete girmelerini sağlar.”

Kaynak: Tirmizi, Kıyamet 11, (2442)

Hadis No : 4508
Ravi: Ebu Said
Tanım: Rezin şunu ilave etmiştir: “Şefaatim, ümmetimden büyük günah işleyenler içindir. Bir adamın ateşe atılması için emir verilir. Giderken, (dünyada) susadığı zaman su vermiş olduğu adama rastlar, onu tanır ve ona: “Benim için şefaat etmeyecek misin?” der. Adam: “Sen de kimsin?” diye sorunca: “Ben sana falan gün su içirmedim mi?” der. Öbürü bunu tanır ve (Allah nezdinde) onun lehinde şefaatte bulunur. Adam da böylece geri çevrilir ve cennete gider.”

Kaynak: Tirmizi, Kıyamet 11, (2437)

Hadis No : 4509
Ravi: Enes
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ümmetim yağmur gibidir, evveli mi, ahiri mi daha hayırlıdır bilinemez.”

Kaynak: Tirmizi, Emsal 6, (2873)

Hadis No : 4510
Ravi: Mugire
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: Ümmetimden bir grup, (hak üzerine) galip olmaktan hiç geri kalmaz. Allah’ın emri (Kıyamet) gelince de onlar galibtir.” [Buhari: “Bu grup, alimlerdir” demiştir.]

Kaynak: Buhari, İ’tisam 10, Menakıb 27, Tevhid 29; Müslim, İmaret 171, (1921)

Hadis No : 4511
Ravi: Sa’d İbnu Ebi Vakkas
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ehl’i garb hak üzere galib olmaya, kıyamet kopuncaya kadar devam ederler.”

Kaynak: Müslim, İmaret 177, (1925)

Hadis No : 4512
Ravi: Muaviye İbnu Kurre
Tanım: Muaviye İbnu Kurre, babası (ra)’ından naklen anlatıyor: “Resulullah (sav) buyurdular ki: “Şam (Suriye) halkı fesada uğradımı artık (orada) sizin için hayır yoktur. Ümmetimden bir grup, Kıyamet kopuncaya kadar mansur (Allah’ın yardımına mazhar) olmaya devam edecek, onları mahrum bırakanlar onlara zarar veremeyecekler.” [Ali İbnu’l-Medini: “Bunlar hadis ashabıdır” demiştir.]

Kaynak: Tirmizi, Fiten 27, (2193)

Hadis No : 4513
Ravi: İmran İbnu Husayn
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ümmetimden bir grup (taife), hak üzerine savaşmaya devam edeceklerdir. Onlar kendilerine meydan okuyanlara karşı muzafferdirler. Öyle ki, bunların sonuncuları Mesih-Deccal’le de savaşırlar.”

Kaynak: Ebu Davud, Cihad 4, (2484)

Hadis No : 4514
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ümmetim içinde beni en çok sevenlerden bir kısmı benden sonra gelenler arasından olacak: Mallarını ve ailelerini feda pahasına beni görmeyi arzu edecekler.”

Kaynak: Müslim, Cennet (2832)

Hadis No : 4515
Ravi: Abdullah İbnu Büşr
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Kıyamet gününde, ümmetimin (iki alameti olacak: Biri) secde sebebiyle alnındaki parlaklık, (diğeri de) abdest sebebiyle kolarındaki parlaklıktır.”

Kaynak: Tirmizi, Salat 427, (607)

Hadis No : 4516
Ravi: Ebu Musa
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Allah bir ümmete rahmet diledi mi, peygamberlerini kendilerinden önce kabzeder ve onu ümmete bir öncü ve hazırlayıcı yapar. Bir ümmetin helakini de diledi mi, onları peygamberleri hayatta iken cezalandırır da onun gözünün önünde onları helak eder. Böylece, o ümmetin, inkar ve tekzibleri sebebiyle- helakleriyle peygamberin içi rahatlar.”

Kaynak: Müslim, Fezail 24, (2288)