Hadis No : 4724
Ravi: Amr İbnu Şuayb (an ebihi an ceddihi)
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Mala kim varis olursa vela’ya da varis olur.”
Kaynak: Tirmizi, Feraiz 22, (2115)
Hadis No : 4725
Ravi: Amr İbnu Şuayb (an ebihi an ceddihi)
Tanım: Resulullah (sav) anlatıyor: “Vela, erkeklerden en büyüğe aittir. Kadınlar, velaya (iki durum dışında) varis olamazlar. Bu iki durum şudur: Bizzat azad ettikleri veya azad ettiklerinin azad ettikleri.” [Rezin tahriç etmiştir.]
Kaynak: Rezin
Hadis No : 4726
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Hz. Aişe (ra), azad etmek niyetiyle bir cariye satın almak arzu etti. Ancak, kölenin sahibi velanın kendilerine ait olmasını şart koştu. Hz. Aişe durumu Resulullah (sav)’a söyledi. Efendimiz: “Bu şart sana mani olmasın, (zira batıldır); vela, köleyi kim azad etmişse ana aittir!” buyurdu.
Kaynak: Müslim, Itk 15, (1606)
Hadis No : 4727
Ravi: Ebu Bekr İbnu Abdirrahman İbni’l-Haris İhni Hişam
Tanım: As İbnu Hişam ölmüş, geride üç oğlan bırakmışta. Bunlardan ikisi bir anadan, biri de bir başka anadandı. Aynı anadan olan iki oğlandan biri daha öldü. Bu da mal ve azadlılar bıraktı. Aynı anadan olan kardeşi mala ve azadlıların velasına varis oldu. Sonra da mal ve velaya varis olan kardeş de öldü, geriye bir oğlanla, baba bir kardeşini bıraktı. Oğlu: “Ben babamın sahip olduğu şeylere sahibim!” dedi. Kardeşi de: “Durum böyle değil. Sen sadece mala sahip olursun, azadlıların velasına sahip olamazsın! Bilmez misin, kardeşim bugün ölseydi, ben ona varis olmayacak mıydım?” dedi ve Hz. Osman (ra) nezdinde dava açtılar. O, velanın ölen kardeşe; malın da ölenin oğluna ait olduğuna hükmetti.
Kaynak: Muvatta, Itk 22, (2,784)
Hadis No : 4728
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ben mü’minlere, kendi nefislerinden evlayım. Öyleyse kim üzerinde borcu olduğu halde ölür, bunu ödeyecek mal bırakmazsa, onu ödemek bana aittir. Kim de mal bırakarak ölürse bu mal varislerine aittir. -Bir rivayette- Kim bir mal bırakmışsa, buna, kim olursa olsun asabesi varis olur.”
Kaynak: Buhari, Feraiz 4, 15, 25, Kefalet 5, İstikra 11, Tefsir, Ahzab 1, Nafakat 15; Müslim, Feraiz 16, (16
Hadis No : 4729
Ravi: Mikdam
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Kim külfet bırakırsa yükü banadır. Kim de mal bırakırsa bu varislerinedir. Ben varisi olmayanın varisiyim. Onun yerine diyet öderim, ona varis de olurum. Dayı da varisi olmayanın varisidir, ona bedel diyet de öder. Esirine de ona (fidye ödeyerek) kurtarıverir, ona varis de olur.”
Kaynak: Ebu Davud, Feraiz 8, (2900)
Hadis No : 4730
Ravi: Aişe
Tanım: Tirmizi’de Hz. Aişe (ra)’den merfu olarak şu rivayet gelmiştir: “Dayı, sadece varisi olmayana varis olur.”
Kaynak: Tirmizi, Feraiz 12, (2106)
Hadis No : 4731
Ravi: Aişe
Tanım: Tirmizi’de Hz. Aişe (ra)’den merfu olarak, şu rivayet edilmiştir: “Resulullah (sa()’ın bir azadlısı vefat etti ve mal bıraktı. Geride ne evladı ne de bir yakını yoktu. Resulullah (sav): “Mirasını köyünden bir adama verin!” emretti.”
Kaynak: Ebu Davud, Feraiz 8, (2902); Tirmizi, Feraiz 213, (2106)
Hadis No : 4732
Ravi: Büreyde
Tanım: Bir adam Resulullah (sav)’a geldi ve: “Bende Ezd’den birisinin mirası var. Ben onu verecek bir Ezdli bulamıyorum (ne yapayım?)” dedi. Aleyhisselatu vesselam: “Git bir yıl bir Ezdli ara!” emretti. Adam bir yıl sonra tekrar geldi ve “Mirası verecek bir Ezdli bulamadım!” dedi. Aleyhissalatu vesselam: “Git bak; karşılaşacağın ilk Huzai’ye malı ver!” buyurdu. Adam geri dönünce: “Adamı bana çağırın” emretti. Adam çağırıldı. Gelince: “Huzaa’nın en yaşlısına bak, malı ona ver!” buyurdu.
Kaynak: Ebu Davud, Feraiz 8, (2903, 2904)
Hadis No : 4733
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Bir kişi ölmüş, geride azad ettiği bir köleden başka [varis] bırakmamıştı. Resulullah (sav): “Bu adamın geride bıraktığı bir adamı var mı?” diye sordu. “Hayır yok! Sadece azad etmiş olduğu bir kölesi var!” dediler. Resulullah (sav), mirasını azadlısına verdi.
Kaynak: Ebu Davud, Feraiz 8, (2905); Tirmizi, Feraiz 14, (2107)
Hadis No : 4734
Ravi: Ömer
Tanım: Lakit (buluntu) hürdür (ölünce) malı da beytülmale aittir. Şaibe de böyledir [hürdür]” buyurdu. [Rezin tahric etmiştir. (Hadisi Buhari muallak olarak kaydetmiştir: Feraiz 19.)]
Kaynak: Rezin